Kid's Story in Gujarati
 |
| Kid's Story in Gujarati |
વાઘ, ઘાસ અને ગધેડાની વાર્તા
તે માત્ર એક દિવસની બાબત છે. એક ગધેડો લીલા ખેતરમાંથી ઘાસ ચરાવીને પાછો ફરી રહ્યો હતો. તે વાઘને મળ્યો. વાઘે પૂછ્યું, “કેમ ગધેડો! તમે લીલા ઘાસ પર ચર્યા પછી આવો છો.
ગધેડો ભસ્યો, "ઘાસ લીલું નથી, વાદળી છે."
"શું બોલો છો ગધેડો? ઘાસ લીલું છે." વાઘ ગુસ્સામાં બોલ્યો.
બંને વચ્ચે બોલાચાલી શરૂ થઈ ગઈ. તેમની વાતથી કોઈ પીછેહઠ કરવા તૈયાર નહોતું. લાંબા સમય સુધી દલીલો કર્યા પછી પણ કોઈ પરિણામ ન આવતા વાઘે કહ્યું, “જંગલનો રાજા જ્યારે સિંહ પાસે જાય છે ત્યારે આવું કરે છે. તે નક્કી કરશે કે આપણા બંને વચ્ચે કોણ સાચું અને કોણ ખોટું.
ગધેડો સંમત થયો. બંને સિંહ પાસે પહોંચ્યા. તે સમયે સિંહ ખાધા પછી સૂવાની તૈયારી કરી રહ્યો હતો. બંનેને પોતાની નજીક આવતા જોઈ સિંહે પૂછ્યું, “શું વાત છે? તમે આ સમયે કેવી રીતે આવ્યા? અને તે પણ સાથે!”
વાઘ કંઈ બોલે એ પહેલાં ગધેડે કહ્યું, “વનરાજ! વાઘ કહે છે કે ઘાસ લીલું છે, હું કહું છું વાદળી. હવે તમે નક્કી કરો.
સિંહે વાઘ સામે જોયું. વાઘે કહ્યું, “વનરાજ! દરેક વ્યક્તિ જાણે છે કે ઘાસ લીલું છે. આ ગધેડો મૂર્ખ છે.
સિંહે કહ્યું, “તું મૂર્ખ છે. તમે મૂર્ખ જાઓ હું વાઘને એક વર્ષ ચૂપ રહેવાની સજા કરું છું.
ગધેડો ખુશ થઈને પાછો ફર્યો.
દુઃખી વાઘે કહ્યું, “વનરાજ! ઘાસ હંમેશા લીલું હોય છે. તેમ છતાં તમે મને સજા કરી.
સિંહે કહ્યું, “મેં તને શિક્ષા નથી કરી કારણ કે ઘાસ લીલું કે વાદળી છે. ઘાસ હંમેશા લીલું હોય છે. જો કોઈ તેને વાદળી કહે છે, તો તે વાદળી નહીં થાય. ગધેડો મૂર્ખ અને ઓછો બુદ્ધિશાળી છે. પણ તમે સ્માર્ટ છો. હજુ પણ તે મૂર્ખ સાથે નિરર્થક વાતોમાં ફસાઈને મારો સમય બગાડ્યો. ત્યારપછી તેણે તે અર્થહીન ચર્ચા મારી સામે લાવી મારો સમય બગાડ્યો. તેથી જ આ સજા છે.
વાઘે તેના કાન પકડી લીધા કે હવે તે ક્યારેય મૂર્ખ લોકો સાથે નિરર્થક દલીલોમાં સામેલ નહીં થાય.
નૈતિક - મૂર્ખ લોકો સાથે નિરર્થક દલીલોમાં જોડાવું મૂર્ખતા છે.
સિંહ અને મૂર્ખ ગધેડાની વાર્તા
કરલકેસર નામનો સિંહ જંગલમાં રહેતો હતો. ધુસરક નામનો શિયાળ તેનો નોકર હતો, જે તેની સેવા કરતો હતો અને તેના બદલામાં સિંહ દ્વારા માર્યા ગયેલા શિકારનો એક ભાગ ખોરાક તરીકે મેળવતો હતો.
એકવાર સિંહનો હાથી સાથે મુકાબલો થયો. બંને પોતપોતાના અભિમાનમાં ભાંગી પડ્યા. વાત વધીને યુદ્ધ સુધી પહોંચી. બંને વચ્ચે યુદ્ધ થયું, જેમાં સિંહ પર હાથીનું વર્ચસ્વ હતું. તેણે સિંહને તેની થડથી ઉપાડ્યો અને તેને જમીન પર ફેંકી દીધો. સિંહના શરીરના અનેક હાડકા તૂટી ગયા હતા.
સિંહને ગંભીર ઈજા થઈ હતી. આવી સ્થિતિમાં તેના માટે શિકાર કરવા જવું મુશ્કેલ હતું. તે આખો દિવસ એક જ જગ્યાએ બેસી રહેતો. શિકાર ન કરી શકવાને કારણે તે અને તેનો નોકર શિયાળ બંને ભૂખે મરવા લાગ્યા.
એક દિવસ સિંહે શિયાળને કહ્યું, “જો આમ જ ચાલ્યું તો એ દિવસ દૂર નથી જ્યારે આપણા પક્ષીઓ ઉડી જશે. આ સમસ્યા માટે કોઈક ઉકેલ શોધવો જોઈએ.
“વનરાજ! શુ કરવુ? તમે શિકાર કરવા જઈ શકતા નથી. હું તમારો સેવક છું. હું તમારા પર નિર્ભર છું. શિયાળે જવાબ આપ્યો.
“આ સ્થિતિમાં શિકાર કરવા જવું મારા માટે શક્ય નથી. પણ જો કોઈ પ્રાણી મારી નજીક આવે તો પણ મારી પાસે એટલી શક્તિ છે કે હું મારા પંજાના એક ફટકાથી તેને મારી શકું. તમે કોઈ પણ પ્રાણીને મારી પાસે લાવો. હું તેને મારી નાખીશ અને પછી અમે બંને ઝૂકીને તેનું માંસ ખાઈશું. સિંહ બોલ્યો.
સિંહની વાતથી શિયાળ પ્રભાવિત થયો અને તે શિકારની શોધમાં નીકળી પડ્યો. ચાલતો ચાલતો તે એક ગામમાં પહોંચ્યો. ત્યાં તેણે લમ્બકર્ણ નામના ગધેડાને ખેતરમાં ચરતો જોયો. તેને જોઈને તે વિચારવા લાગ્યો કે આ ગધેડાને કોઈક રીતે સિંહ પાસે લઈ જઈશ તો ઘણા દિવસો સુધી ભોજનની વ્યવસ્થા થઈ જશે.
તે ગધેડા પાસે ગયો અને તેના સ્વરે મધુર સ્વરે કહ્યું, “હે મિત્ર, કેમ છો? પહેલા તેઓ એટલા સ્વસ્થ હતા. તમે આટલા પાતળા કેવી રીતે બન્યા? ધોબી વધુ પડતું કામ લેતો હોય તેમ લાગે છે.
શિયાળે ગધેડાની નસ પર હાથ મૂક્યો હતો. ગધેડે ઉદાસ સ્વરે કહ્યું, “દોસ્ત તારી વાત સાચી છે. હું ખુબ ઉદાસ છું. ધોબી મને જરૂર કરતાં વધુ કામ કરાવે છે અને જો હું કોઈ ભૂલ કરું તો મને ખૂબ મારશે. તેના ઉપર તેણે કંઈપણ ખાવાનું આપ્યું હશે. કોઈક રીતે હું અહીં-તહીં ચરાઈને મારી ભૂખ સંતોષું છું. તેથી જ હું આવો બની ગયો છું.
Read Also - WhatsApp DP Images || Download [500+] New And Stylish
શિયાળ પ્રસંગની નાજુકતા સમજી ગયો અને બોલ્યો, “દોસ્ત, હું તારું દુ:ખ સમજી શકું છું. બાય ધ વે, જો તમે ઈચ્છો તો હું તમને એવી જગ્યાએ લઈ જઈ શકું છું જ્યાં લીલા ઘાસનું વિશાળ મેદાન છે. તમે તમારા હૃદયની સામગ્રી માટે ત્યાં ઘાસ ખાઈ શકો છો."
આ એક ખૂબ જ સારી વાત છે મિત્ર. પરંતુ વન્ય પ્રાણીઓનો ભય રહેશે. જીવ જોખમમાં હોય તો? હું અહીં ઠીક છું. જે પણ પ્રાપ્ત થઈ રહ્યું છે. ઓછામાં ઓછું હું સુરક્ષિત છું." ગધેડાએ શંકા વ્યક્ત કરી.
"અરે દોસ્ત, તું શું વાત કરે છે? હું ત્યાં હોઉં ત્યારે તમને શેનો ડર લાગે છે? એ આખો વિસ્તાર મારી નીચે છે. ત્યાં કોઈ તમને નુકસાન પહોંચાડી શકે નહીં. તમે ત્યાંના ઘાસના મેદાનોમાં નિર્ભયપણે ચરાઈ શકો છો. અને એક વાત હું તમને કહેવાનું ભૂલી ગયો. ત્યાં ત્રણ ગર્દભા છોકરીઓ પણ રહે છે, જેઓ પોતાના માટે વરની શોધમાં છે. સંભવતઃ, તમે ત્યાં પણ વાત કરી શકો છો. શિયાળે તેને કોક્સ કર્યો.
ગધેડો તેની વાતમાં આવ્યો અને તેની સાથે ચાલવા તૈયાર થયો. શિયાળ તેને તે જગ્યાએ લઈ ગયો જ્યાં સિંહ બેઠો હતો. શિયાળને ગધેડા સાથે આવતા જોઈ સિંહ ખૂબ જ ખુશ થઈ ગયો અને પોતાની બધી શક્તિ એકઠી કરીને ગધેડાનો શિકાર કરવા ઊભો થયો.
અહીં ગધેડાએ સિંહને ઉભો થતો જોયો કે તરત જ તે ત્યાંથી ભાગી ગયો. તેનો પીછો કરી શકે તેટલી શક્તિ સિંહમાં ન હતી. શિયાળને સિંહ પર ખૂબ ગુસ્સો આવ્યો કે તેણે તેના હાથમાં આવેલા શિકારને છોડી દીધો.
તેણે કહ્યું, “વનરાજ, હવે મને સમજાયું કે હાથીએ તને લડાઈમાં કેવી રીતે ફેંકી દીધો? તમારામાં ગધેડાનો શિકાર કરવાની ક્ષમતા પણ નથી. ત્યારે હાથી ખૂબ જ મજબૂત હતો.
સિંહે શરમ અનુભવતાં કહ્યું, “મારે શું કરવું? હું ધક્કો મારી શકું તે પહેલા તે ભાગી ગયો. મારા પંજા તેને માર્યા હોત તો પણ તે બચી શક્યો ન હોત. તમે કોઈક રીતે તેણીને ફરી એકવાર મેળવો છો. આ વખતે હું ચોક્કસપણે તેને પકડીશ.
“તેને પાછો લાવવો ખૂબ મુશ્કેલ છે. તેમ છતાં હું પ્રયત્ન કરીશ. પરંતુ, જો તે આ વખતે આવશે, તો તે છટકી શકશે નહીં. શિયાળ બોલ્યો.
પછી તે ગધેડાની શોધમાં નીકળી પડ્યો. થોડે દૂર ગયા પછી તેણે જોયું કે ગધેડો એક ઝાડ નીચે સૂતો હતો. તે તેની પાસે ગયો અને કહ્યું, “શું થયું દોસ્ત. તું ત્યાંથી કેમ ભાગી ગયો?
"તમે સારી વાત કરો છો. તમે મને કયા ભયંકર પ્રાણીની પાસે લઈ ગયા, જે મને જોઈને મારી પાછળ દોડ્યો. આજે હું મારી સામે મૃત્યુ જોઈ શકતો હતો. જો હું પુરી તાકાતથી દોડ્યો ન હોત, તો હું અત્યારે તમારી સાથે વાત કરી શકત નહીં. ગધેડે હાંફતા કહ્યું.
શિયાળે ફરી પાસા ફેંક્યો, “અરે તેં ધ્યાન ન આપ્યું. તે એક અભિમાની છોકરી હતી. તને જોઈને તે અધીરો થઈ ગયો અને તારી નજીક આવવા લાગ્યો. પણ, તું આ રીતે ભાગી ગયો અને નજરથી ગાયબ થઈ ગયો. હવે તે તમને ફરીથી મળવાની આશામાં બેઠી છે. મને તને લેવા મોકલ્યો. તેણી તમને મળવા માંગતી હતી. કદાચ, તેણી તમારા પ્રેમમાં પડી ગઈ છે. તમારે તેને પણ મળવું જોઈએ. તેને આ રીતે ત્રાસ આપવો યોગ્ય નથી.
ગધેડો ફરીથી શિયાળની વાત પર આવ્યો અને ફરી તેની સાથે જંગલ તરફ ગયો. સિંહ ત્યાં ઓચિંતો છાપો મારીને બેઠો હતો. આ વખતે તેણે ભૂલ કરી નથી. ગધેડો તેની નજીક આવતાની સાથે જ તેણે પોતાના પંજાનો જોરદાર હુમલો કર્યો અને ગધેડાનો જીવ લીધો.
શિયાળ અને સિંહોના ભોજનની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી હતી. બંને ખૂબ ખુશ હતા. સિંહે શિયાળને કહ્યું, હું નદીમાં સ્નાન કરીને આવું છું, ત્યાં સુધી તું તેના પર નજર રાખજે.
શિયાળ ગધેડાના મૃત શરીર પર નજર રાખવા લાગ્યો. સિંહ નદી તરફ ગયો. બીજી બાજુ સિંહ નહાવામાં સમય બગાડતો હતો અને બીજી બાજુ શિયાળ ભૂખથી પરેશાન થઈ રહ્યો હતો. અંતે, તે મદદ કરી શક્યો નહીં અને તેણે ગધેડાનો કાન અને મગજ ખાધો.
જ્યારે સિંહ સ્નાન કરીને પાછો આવ્યો ત્યારે ગધેડાના કાન અને મગજ ગાયબ જોઈને તે શિયાળ પર ગુસ્સે થયો, "લોભી, હું તને જોવા માટે અહીં છોડી આવ્યો છું. પણ, તમે મારી રાહ પણ ન જોઈ. તમે તેને જૂઠ બનાવ્યું. હવે મારે તારું જુઠ્ઠું ખાવું જોઈએ?
શિયાળે કહ્યું, “વનરાજ, મને ખોટું ન સમજો. આ ગધેડાને કાન અને મગજ બિલકુલ નહોતું. જો તે ત્યાં હોત તો એક વખત મોતના મુખમાંથી છટકીને ફરી પાછો આવ્યો હોત.
શિયાળની વાત સિંહને સાચી લાગી. તે પછી શું હતું? બંનેએ ગધેડાનું માંસ ખાઈને પોતાની ભૂખ સંતોષી.
શિક્ષણ
1. કોઈની ચટપટી વાતોમાં ન પડવું જોઈએ.
2. લોભી ન હોવો જોઈએ.
